Summary
AMAÇ: İlk tedavi sırasında cerrahi ve radyoterapi kombinasyonu uygulanan pelvik tümörlerde gelişen yerel yinelemeler veya ikincil tümörlerin tedavileri önemli bir problem oluşturmaktadır. Çalışmamızda pelvik tümörlerde ikincil tedavi olarak interstisyel implant uygulaması yapılan hastaların sonuçları değerlendirilmiştir. GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniğimizde 1981-1998 yılları arasında pelviste yerel yineleme gelişen 10 hastaya (serviks:4, korpus:2, vulva:3, rektum:1) ikincil tümör gelişen 4 hastaya (vajina:3, korpus:1) brakiterapi uygulanmıştır. Paris dozimetri sistemi kullanılarak Ir192 teli veya hairpin ile 3 hastada interstisyel, 7 hastada interstisyel ve mold bir arada, 4 hastada ise mold aplikasyonu yapılmıştır. Total referans dozu ilk tedavideki radyasyon dozuna ve tedavi ile yineleme arasındaki süreye bağlı olarak 30-70 Gy (medyan 50 Gy) arasında değişmektedir. BULGULAR: Histopatolojik tanı 12 hastada skuamöz kanser, 2 hastada adenokanserdir. Hastaların 2'sinde birinci tedavi tek başına cerrahi, 12'sinde ise cerrahi ve radyoterapidir. Medyan takip birinci tedaviden sonra 92 ay (16-206 ay), ikinci tedaviden sonra 27 ay (6-96) olarak bulunmuştur. Hastaların 4'ü hastalık, 2'si ise hastalık dışı nedenlerden dolayı exitus olmuştur. Hastaların 11'inde (%78.5) yerel kontrol elde edilirken 5 hastada (%35) bölgesel yineleme, 3 hastada (%21) uzak yayılım gelişmiştir. Grad 3 üriner komplikasyonlar %36, grad4 rektal komplikasyonlar %21, grad 4 yumuşak doku komplikasyonları %14 oranında görülmüştür. SONUÇ: Yüksek oranda geç morbidite oranlarına rağmen interstisyel kurtarıcı brakiterapi, yerel yineleme veya ikincil tümör gelişen pelvik tümörlerde cerrahi girişimin uygun olmadığı koşullarda etkili bir tedavi yöntemidir.
